เทคโนโลยีการพิมพ์และการขึ้นรูปเซรามิก 3 มิติหลักมีอยู่ห้าแห่งทั่วโลก: IJP, FDM, LOM, SLS และ SLAบทความก่อนหน้านี้อธิบาย IJPวันนี้เรามาเริ่มกันที่ FDM

FDM ซึ่งคล้ายกับการขึ้นรูปแบบหลอมละลายสำหรับการพิมพ์พลาสติก 3 มิติ มักเกิดขึ้นได้จากการทำงานร่วมกันของส่วนประกอบ 3 อย่าง ได้แก่ ม้วนป้อน ปลอกนำ และหัวพิมพ์

กระบวนการขึ้นรูปเกี่ยวข้องกับวัสดุฟิลาเมนต์หลอมเหลวร้อน (ผสมกับผงเซรามิก) ผ่านลูกกลิ้งป้อนและเข้าสู่ปลอกไกด์ภายใต้การกระทำของลูกกลิ้งที่เคลื่อนที่และแอคทีฟ โดยใช้แรงเสียดทานต่ำของปลอกไกด์เพื่อให้ความร้อนและละลายวัสดุเส้นใย ในหัวฉีดในลักษณะที่แม่นยำและต่อเนื่อง วัสดุคอมโพสิตที่อัดแล้วจะแข็งตัวภายใต้ความแตกต่างของอุณหภูมิ และพิมพ์ตามการออกแบบที่กำหนดไว้

แม้ว่าเทคโนโลยีนี้จะทำให้เกิดการหลอมรวมของวัสดุต่างๆ ได้ แต่เส้นผ่านศูนย์กลางของหัวฉีดก็มีจำกัด โครงสร้างก็มีข้อจำกัดและความแม่นยำก็ต่ำ ซึ่งเหมาะสำหรับงานหัตถกรรมเซรามิกและการผลิตวัสดุที่มีรูพรุนทางชีวภาพมากกว่ากระบวนการผลิตต้องมีโครงสร้างรองรับ อุณหภูมิหัวฉีดที่สูง และความต้องการวัตถุดิบเป็นปัญหาทางเทคนิค

(สำหรับการพิมพ์เซรามิก แก้ว และอุปกรณ์คอมโพสิตความหนาแน่นสูง)

LOM กระบวนการซ้อนวัสดุแผ่นบาง หรือที่เรียกว่าการตัดแบบคัดเลือกของวัสดุรูปทรงบาง เป็นกระบวนการชั้นตรงไปยังกระบวนการชิ้นส่วนสามมิติโดยการตัดวัสดุฟิล์มด้วยเลเซอร์ (พร้อมสารยึดเกาะ) การย้ายโต๊ะยก การตัดกองเป็นชั้น และนำมาผนึกภายใต้การกระทำของชิ้นส่วนที่อัดแน่นด้วยความร้อน

มีความรวดเร็ว เหมาะสำหรับการผลิตชิ้นส่วนที่มีชั้นซับซ้อน ไม่ต้องการโครงสร้างรองรับ และค่อนข้างง่ายต่อการประมวลผลเกล็ดเซรามิกสามารถเตรียมได้โดยใช้วิธีการหล่อแบบไหล ซึ่งเป็นเทคโนโลยีที่พัฒนาแล้วทั้งในและต่างประเทศ และวัตถุดิบก็หาได้ง่ายและรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม วัสดุที่เลือกจะต้องถูกตัดและเรียงซ้อนกัน ซึ่งส่งผลให้วัสดุเหลือทิ้งจำนวนมากอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และอัตราการใช้ต้องได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น ในขณะที่กระบวนการตัดด้วยเลเซอร์จะเพิ่มต้นทุนการพิมพ์ไม่เหมาะสำหรับการพิมพ์วัตถุกลวงที่ซับซ้อน มีขั้นตอนที่ชัดเจนมากขึ้นระหว่างชั้น และขอบที่เสร็จแล้วจะต้องขัดและขัด